«Μερικά λουλούδια φυτρώνουν μόνο εκεί που έχουν πέσει δάκρυα.»
«Έχυσα πολλά δάκρυα με τη σκέψη ότι, αν εμείς οι μοναχοί πού απαρνηθήκαμε τον κόσμο δεν σωζόμαστε, τότε τι γίνεται γενικότερα στον κόσμο;»
Άγιος Σιλουανός
Έτσι βαθμηδόν μεγάλωνε η θλίψη μου και άρχισα να χύνω δάκρυα απογνώσεως.
Και να, πέρυσι ενώ βρισκόμουν στην απελπισία αυτή, εξαντλημένος από το κλάμα, ξαπλωμένος καταγής εμφανίστηκε ο Κύριος και με ρώτησε:
«Γιατί θρηνείς έτσι...” ;
Εγώ σιώπησα μην μπορώντας να ατενίσω Τόν εμφανισθέντα.
“Δεν γνωρίζεις ότι εγώ θα κρίνω τον κόσμο”;
Εγώ πάλι σιώπησα παραμένοντας πρηνής...
Ο Κύριος μου λέει:
«Θα ελεήσω κάθε άνθρωπο πού επικαλέσθηκε τον Θεό έστω και μιά φορά στη ζωή του...”.
Μου ήρθε τότε η σκέψη:
«Τότε, γιατί εμείς πάσχουμε έτσι καθημερινά”;
Ο Κύριος στήν κίνηση αυτή της σκέψεώς μου απήντησε:
«Εκείνοι πού πάσχουν για την εντολή Μου, στη Βασιλεία των Ουρανών θα είναι φίλοι Μου, ενώ τους άλλους μόνο θα τούς ελεήσω!
Και ο Κύριος έφυγε….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου