Μη θλίβεσαι που άρχισαν να πέφτουν τα φύλλα από τα δένδρα….
Μήπως λησμόνησες;
Είμαστε στην καρδιά του φθινοπώρου… Η υπομονή σου,η προσευχή σου,η προσμονή σου και η εμπιστοσύνη σου στην πρόνοια του Θεού θα σε αξιώσουν να δεις την άνοιξη πάλι τα δένδρα να βγάζουν φύλλα..να βλασταίνουν και να φέρουν και καρπούς ζωής… Μη ξοδεύεις τα δάκρυα σου λοιπόν άδικα για την θλιβερή εικόνα των κίτρινων δένδρων…
Η ανάσταση προϋποθέτει πάντα νέκρωση…
Και η ανάσταση τελικά είναι η πιο ελπιδοφόρα προσδοκία της ζωής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου