“Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου…”

“Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, μην επιτρέψεις να με κυριεύσει το πνεύμα της αργίας, της περιέργειας, της φιλαρχίας, και της αργολογίας.

Χάρισε δε  σε μένα, τον ανάξιο δούλο Σου, πνεύμα σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης.

Ναι, Κύριε, και Βασιλέα μου, δός μου το χάρισμα να βλέπω μόνο τις δικές μου αμαρτίες και τα λάθη μου και να μη κατακρίνω τον αδελφό μου. Εσύ Κύριε,που είσαι άξιος κάθε τιμής και δοξολογίας στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν.”

Δεν πρέπει αυτή η Σαρακοστὴ να μείνει ανεκμετάλλευτη. 

Χωρίς  να αλλάξει έστω και λίγο στην ποιότητα της ζωής μας.

Από ποια «πόρτα»λοιπόν να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο να αρχίσουμε τον πνευματικό αγώνα;

Μια προσευχή που θα λέγαμε προσδιορίζει το πνεύμα της Μεγάλη Τεσσαρακοστής, είναι η μικρή και περιεκτική προσευχή του οσίου Εφραίμ.

Όταν απαγγέλλεται την συνοδεύουμε με γονυκλισίες, ώστε να την νιώσει όχι μόνον η σκέψη μας, όχι μόνον η ψυχή μας, αλλά και το σώμα μας.

Ξεκινώντας την προσευχὴ ομολογούμε  ότι ο Θεὸς είναι ο Κύριος της ψυχής μας, και ότι η ζωή μας δεν μας ανήκει. Ότι η ζωή μας είναι ένα δώρο του θεού και ανήκει στο Θεό.

Αυτός την κυβερνά. 

Και εφ´όσον είναι μαζί μας δεν  φοβόμαστε  τις δοκιμασίες ούτε τοὺς πειρασμούς μας.

Αρχίζει λοιπόν η προσευχή με αύτο τα άνοιγμα!! «Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου».

Παρακαλούμε για τέσσερα πράγματα να μην επιτρέψει να συμβούν μέσα μας.«Πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας και αργολογίας ». 

Α. Αργία

Μην επιτρέψεις να υπάρξει μέσα μου μία κατάσταση αργίας, τεμπελιάς, ραθυμίας, ακηδίας, αδιαφορίας, ανορεξίας. 

Να γίνω ένας μουδιασμένος και μαραμένος άνθρωπος, χωρίς ενδιαφέρον για τα πνευματικά ακόμα ούτε και για την ίδια τη ζωή. Η αργία είναι σοβαρή «ασθένεια» ιδίως στην εποχής μας, με ολέθρια αποτελέσματα για την πνευματική μας πρόοδο.

Δεν έχω διάθεση για τίποτα.

Δεν ξέρω τι μου φταίει.

Αυτό είναι η αργία. Χρειάζεται αγώνας και προσπάθεια για να καταπολεμηθεί. 

Β. Η περιέργεια

Εάν η αργία είναι το να χαθεί κάνεις μέσα στο τίποτα, η περιέργεια είναι το εντελώς αντίθετο: Να σκορπίζεται  παντού.

Να  θέλει να τα μάθει κανείς όλα. Να ασχολείσαι  και να ψάχνεις τη ζωὴ του διπλανού σου. Ακόμα και την προσωπική του ζωή .

Να ανακαλύπτεις τα μυστικά του, χωρίς κανέναν λόγο. 

Να αφήνεις στην άκρη τον θησαυρὸ και να μπερδεύεσαι με τα σκουπίδια.

Αυτό δημιουργεί έναν διασκορπισμό, μία διάχυση οδυνηρή.

Γ. Η φιλαρχία

Τρίτο πάθος η «φιλαρχία», η φιλοπρωτία. Είναι μια αναπόσπαστη με τον άνθρωπο  ψυχική νόσος. Όλους μας βασανίζει όλοι υποφέρουμε. Είναι η επιθυμία να είμαστε εμεις οι πρώτοι.

Πόσο δύσκολο να επιλέγεις να μην επιδεικνύεσαι . Να μπορείς να αντλείς χαρά από την χαρά των άλλων σαν απόρροια της  αγάπης στον συνάνθρωπο σου.

Τιμώντας τον άλλο να απολαμβάνεις και συ  την χαρά της προσφοράς.      

Εκχωρώντας τα πρωτεία σου τα δικαιώματα γίνεσαι αυτόματα ο διακόνων, ο έσχατος .

Χαίρεσαι έτσι την ευλογία των δωρεών του Θεού και την παρουσία των αδελφών. 

Δ. Η αργολογία

Αργολογία είναι το κουτσομπολιό! Τα περιττά  και άχρηστα λόγια .

Η να μιλάς συνέχεια και να καυχάσαι για  τον εαυτό σου. 

Άλλο πάλι χειρότερο είναι το πάθος της πολυλογίας να μιλάς ακατάσχετα μα μην επιτρέπεις ο άλλος να πει κάτι. 

Ο όσιος, όμως, Εφραίμ στην περίφημη προσευχή του δεν ζητάει μόνον την απαλλαγή από τα τέσσερα μεγάλα πάθη που προαναφέραμε, αλλά ζητάει από τον Κύριο  να μας δώσει δώρο τέσσερις αρετές.

(Αύριο η συνέχεια)

Α.Ποιες είναι αυτές οι αρετές;

Β.Γιατί αυτές τις αρετές ;

Γ.Τελικά είναι δώρο του Θεού οι αρετές;