ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ… ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ…

 

Το εκκλησιαστικό έτος αρχίζει τον Σεπτέμβριο.

Το σχολικό έτος αρχίζει τον Σεπτέμβριο.
Το οικονομικό έτος αρχίζει τον Ιανουάριο.
Η φύση αναγεννάται, αρχίζει τον ετήσιο κύκλο ζωής της, τον Μάρτιο. Πολλές πρωτοχρονιές, με πολλές σημασίες.
Τι εορτάζουμε την Πρωτοχρονιά και πανηγυρίζουμε;
Τι νόημα δίνουμε στην αλλαγή του χρόνου;
Τι είναι για μας ο χρόνος και πώς τον χρησιμοποιούμε ;
Γιατί χαιρόμαστε τόσο πολύ με την αλλαγή μιας ημερομηνίας, που τυπικά δεν διαφέρει απ’ τις αλλαγές όλων των άλλων ημερομηνιών;
Η μέρα διαδέχεται τη νύχτα και η νύχτα την ημέρα. Αυτό γίνεται όλο τον χρόνο. Αυτή η συγκεκριμένη αλλαγή νύχτας και ημέρας – από 31η Δεκεμβρίου στην 1η Ιανουαρίου, σε τι διαφέρει απ’ τις άλλες αλλαγές, ώστε να την εορτάζουμε;
Απαντήσεις υπάρχουν πολλές και έχουν αξία. Όλες οι απαντήσεις αυτές στηρίζονται στον απολογισμό του παρελθόντος και στην προσδοκία του μέλλοντος.
Στην ελπίδα πως θα καταφέρουμε το αύριο να είναι καλύτερο απ’ το χθες για μας και για όλους.
Ας μην μείνουμε όμως στον απολογισμό μόνο της προηγούμενης χρονιάς.
Ας αναλογιστούμε πόσες πρωτοχρονιές έχει ζήσει ο καθένας, τι απολογισμό έκανε σε κάθε μια και ποιες προσδοκίες πραγματοποιήθηκαν την επόμενη χρονιά.
Πόσο διέφερε στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας η επόμενη χρονιά απ’ τις προηγούμενες.
Όχι, γι’ αυτά που μας συνέβησαν χωρίς να το θέλουμε ή να το περιμένουμε, αλλά γι’ αυτά που βάλαμε στόχους - αν βάλαμε- και τους πραγματοποιήσαμε και άλλαξαν ριζικά τη ζωή μας προς το καλύτερο.
Ο χρόνος ανήκει στη δημιουργία του Θεού και δόθηκε  στον κόσμο με συγκεκριμένο σκοπό.
Ο άνθρωπος προσαρμόζει τη δραστηριότητά του και τη ζωή του στον χρόνο και τον αξιοποιεί σύμφωνα με το θέλημά του.
Αυτό που έχει σημασία είναι να τον αξιοποιεί σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και το θέλημα του ανθρώπου να είναι το θέλημα του Θεού.

Έτσι, ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει «να βάλει αρχή», να ξεκινήσει μια ουσιαστική και καρποφόρα πνευματική πορεία.
Να αφήσει τον παλαιό άνθρωπο της αμαρτίας και με μετάνοια να ακολουθεί τον δρόμο του Θεού.
Κάθε φορά που θα βάζει «αρχή μετανοίας», που θα ξεκινά με τόλμη και δύναμη νέο πνευματικό αγώνα, θα ξεκινά μια νέα εποχή στη ζωή του, μια νέα χρονιά στην προσωπική του ζωή, που δε θα μοιάζει με την προηγούμενη.
Τότε θα έχει ουσιαστική πρωτοχρονιά, αφού θα ζει κάτι νέο σε σχέση με το παλιό.
Τότε θα έχει και πνευματικό νόημα ο στίχος του τραγουδιού:
«Πάει ο παλιός ο χρόνος
ας γιορτάσουμε παιδιά
ήρθε ο νέος με τα δώρα
με τραγούδια, με χαρά».
Τα δώρα τα πνευματικά είναι τα δώρα που μας χαρίζει ο Χριστός. Αυτά φέρνουν ουσιαστική χαρά στην ψυχή.
Τα υλικά δώρα δίνουν πρόσκαιρη επιφανειακή χαρά, η οποία μετά από λίγες ημέρες χάνεται.
Τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς μας θυμίζουν με νόημα:
«Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά
κι αρχή καλός μας χρόνος,
εκκλησιά με τ’ άγιο θρόνος».
Ας ζει ο καθένας μας τη δική του πρωτοχρονιά μέσα στην εκκλησία, μαζί με τον Χριστό.
Ο χρόνος έχει αξία μόνο αν τον ζούμε με τον Χριστό.

Μανόλης  Καλλίγερος