«Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί ο Πανάγιος Θεός διάλεξε αυτό το δρόμο, αυτή την οδό για να έρθει κοντά μας. Την οδό της παιδικότητος. Να Γεννηθεί μέσα από μία μητέρα και να μπει μέσα στον κόσμο των ανθρώπων σαν ένα απαλό βρέφος».
«Μόνο ένα παιδί μπορεί να έχει αυτή την αγγελική ματιά στον κόσμο και στα πράγματα», για αυτό και καλούμαστε «να γίνουμε παιδιά. Παιδιά στην αθωότητα, στην αγάπη, στην εμπιστοσύνη, στην πίστη, στην ευγένεια, στη στοργή».
«Όλοι εμείς, δια του Βαπτίσματός μας, έχουμε την συνείδηση ότι έχουμε μπει σε ένα μεγάλο καράβι, σε μια νέα κιβωτό. Καθώς το καράβι πορεύεται, γύρω τα κύματα αφρίζουν, αλλά εμείς είμαστε διασφαλισμένοι, ήρεμοι, γαλήνιοι, χαρούμενοι μέσα σε αυτό το καράβι που περνάει τους ωκεανούς του κόσμου και κατευθύνεται στο αιώνιο λιμάνι της αγάπης και της αγκαλιάς του Παναγίου Κυρίου μας».
«Ο κάθε άνθρωπος είναι μία φάτνη μέσα στην οποία ο Κύριος της δόξης έρχεται και γίνεται βρέφος και έτσι γινόμαστε και εμείς κατά Χάριν παιδιά του Θεού. Μέσα στην κιβωτό, λοιπόν, της Εκκλησίας πορευόμαστε και μπορεί τα κύματα να υψώνονται πολύ ψηλά, εμείς, όμως, είμαστε διασφαλισμένοι. Αυτή τη συνείδηση της διασφαλίσεως και της χαράς και της βεβαίας πίστεως και ελπίδας και σωτηρίας μας χαρίζει και η αποψινή γιορτή.
