Χαίρεσαι - …χωρίς να ξέρεις τι θέλει να σου πει…
…και για να τον πειράξεις του λες «Κοιμάται ο κόσμος
μεσημεριάτικα…»
Και ενώ περιμένεις να ακούσεις ένα σωρό πράγματα, ακούς:
- «Ο Μάκης κοιμήθηκε».
Και εκεί που «πνιγόσουν» στη δουλειά… που έτρεχες να
προλάβεις… που έχεις τις σκοτούρες σου… που νομίζεις ότι όλα τα άσχημα
συμβαίνουν σε εσένα… αρχίσεις και χάνεσαι σε σκέψεις και αναμνήσεις… … και, Δόξα
τω Θεώ, είναι και πολλές και καλές αυτές οι σκέψεις και οι αναμνήσεις.
Χθες έφυγε από αυτή τη ζωή (και όχι από κοντά μας, γιατί
είμαστε σίγουροι ότι θα προσεύχεται για εμάς από ‘’καλύτερη θέση’’) ο Μάκης
Απόκοτος. Εκ των παλαιών στελεχών στα περισσότερα επίπεδα δράσης της τοπικής
μας Εκκλησίας.
Άνθρωπος χαμογελαστός και βαθύτατα πνευματικός με ένα
φωτεινό πρόσωπο που αποδείκνυε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να ζούμε τη χαρά της
Αναστάσεως διαρκώς στη ζωή μας!
Τον είδα σχετικά πρόσφατα …και ήταν έτσι όπως τον ήξερα:
Χαμογελαστός, ευγενής, εγκάρδιος!
Ασπαστήκαμε με τον γνωστό μας χαιρετισμό – ιαχή «φίλε Τσοτυλιώτη»* και ρώτησα να μάθω πώς είναι.
Με πλατύ χαμόγελο και βαθιά πίστη στο Θεό μου είπε τα
καθέκαστα, Δοξάζοντας τον Κύριό μας για όλα!
Σίγουρα στις παρέες και στα πηγαδάκια μας θα έχουμε να
θυμόμαστε όλοι πολλά περιστατικά που ζήσαμε με το Μάκη, ο οποίος πλέον, από
πραγματικός "Χριστιανουπολίτης" που ήταν στην στρατευομένη Εκκλησία του Χριστού μας,
έγινε Αληθινός Χριστιανουπολίτης της θριαμβεύουσας.
Η Εξόδιος Ακολουθία του
μακαριστού Μάκη Απόκοτου θα τελεστεί αύριο Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2025, στον Μητροπολιτικό
Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου Δραπετσώνας.
«Φίλε Τσοτυλιώτη Μάκη»… καλή ανάπαυση και καλή αντάμωση!!!
* Εν έτη 199… (τόσο) ξεκινήσαμε από τον Πειραιά, για το
Τσοτύλι Κοζάνης προκειμένου να εκπροσωπήσουμε σε ένα συνέδριο κάποια νέα, τότε,
παιδιά, τη Μητρόπολη Πειραιώς, το Ραδιοφωνικό Σταθμό, τις Κατασκηνώσεις και Ενορίες
της τοπικής μας Εκκλησίας.
Εκεί στην ουσία «γνωριστήκαμε για τα καλά» με το Μάκη. Παρόλο
που ο τόπος τότε (τώρα δεν ξέρω) ήταν έρημος, δημιουργήσαμε όλοι τέτοιο όμορφο
κλίμα που, πραγματικά, μας έμειναν αξέχαστες εκείνες οι ημέρες. Και φυσικά έμεινε
στην προσωπική μας ιστορία η φράση «Φίλε Τσοτυλιώτη», η οποία αφενός συνοδευόταν
πάντα από ένα πλατύ χαμόγελο λόγω του ότι κατάφερες να συναντήσεις άνθρωπο στο
διάβα σου, αφετέρου αποτέλεσε τον μεταξύ μας χαιρετισμό κάθε φορά που
συναντιώμασταν.
