Οι 4 τρόποι κοινωνίας με τον Κύριο Ιησού Χριστό.





Με πόσους τρόπους μπορούν να κοινωνήσουν οι πιστοί; 
Ποια είναι η ανώτερη κοινωνία με τον Χριστό;


Οι πιστοί μπορούν να κοινωνήσουν με τον Χριστό με τέσσερις τρόπους:

*Πρώτον με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου.

*Δεύτερον κατά τρόπο πνευματικό με την ευχή του Ιησού, όταν γίνεται είτε με τον νου είτε με την καρδιά.

*Ο τρίτος τρόπος κοινωνίας γίνεται με την εργασία όλων των εντολών του Κυρίου. Αυτή την πνευματική κοινωνία με την εκτέλεση των αγαθών έργων μας φανέρωσε ο ίδιος ο Σωτήρ ημών Ιησούς Χριστός, όταν είπε: «Εάν τις αγαπά με, τον λόγο μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ' αυτώ ποιήσομεν» (Ιωάν. 14,23). Και πάλι λέγει: «Εάν αγαπάτε με, τας εμάς εντολάς τηρήσατε» και «εάν τας εντολάς μου τηρήσητε, μενείτε εν τη αγάπη μου» (Ιωάν.14,15. 15,10). Επίσης ο άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης λέγει θαυμαστώς ότι: «Η ομοιότης και ενότης μας με τον Θεό πραγματοποιείται μόνο με την εφαρμογή των θείων εντολών».

*Ο τέταρτος τρόπος κοινωνίας με τον Χριστό γίνεται με την ακρόαση του λόγου του Θεού, διότι «ο λόγος του Θεού έρχεται με την ακοή και διοχετεύεται στην καρδιά του ανθρώπου» 


(Κυριακοδρόμιο Νικηφόρου Θεοτόκη).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Χριστιανισμός χωρίς θυσία είναι νόθος, κάλπικος Χριστιανισμός!
Χριστιανισμός χωρίς θυσία είναι νόθος, κάλπικος Χριστιανισμός!
«Τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;»  Πόσες φορές κι εμείς πλησιάζουμε τον Χριστό με εξωτερικό σεβασμό και ευλάβεια, συγχρόνως όμως και με μια κρυφή επιφυλακτικότητα! Είμαστε πρόθυμοι να ανοίξουμε μακριές συζητήσεις για σπουδαιότατα θέματα μαζί του, για το νόημα της ζωής, για τη δικαιοσύνη, για τον θείο νόμο κλπ. Μόλις όμως ο Κύριος βάλει το χέρι του στην κρυφή μας πληγή,
 Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία (1920-1991).
Άγιος Ιάκωβος ο εν Ευβοία (1920-1991).
Νύχτα της 20ης Νοεμβρίου πρωί της 21ης.Ήρθε η ώρα να τελειώσει το μαρτύριο της ζωής αυτής. Αγρύπνησε το τελευταίο του βράδυ. Λειτούργησε την επομένη για τα Εισόδια της Παναγίας και λίγο μετά το μεσημέρι άφησε σαν πουλάκι την ψυχή του, την εξαγνισμένη απο το καμίνι της άσκησης και της γεμάτης ταπείνωσης και αγάπης.Την ημέρα της κηδείας του το πρόσωπο του Αγίου είχε μια ιλαρότητα και φωτεινότητα.