Μια αξιοθαύμαστη προσευχή, του Μητροπολίτη Μόσχας Φιλαρέτου (1782 -1867)



«Ω Κύριε, δεν γνωρίζω τι να σου ζητήσω.
 Εσυ μόνο γνωρίζεις τις πραγματικές μου ανάγκες.
Εσυ με αγαπάς περισσότερο 
απ´ο,τι εγώ ξέρω να αγαπώ. 
Βοήθησε με να δω τις πραγματικές μου ανάγκες, που εγώ δυστυχώς δεν τις γνωρίζω!
Δεν τολμώ να σου ζητήσω ούτε πειρασμούς ούτε να ζήσω σε απέραντη ευδαιμονία.
Μπορώ μόνο λίγο να υπομένω..
Η καρδιά μου είναι ανοικτή σ’ Εσένα. 
Επίσκεψε  με καὶ βοήθησε με κατα το μέγα Σου έλεος. 
Παιδαγώγησέ με και ίασε με, ταπείνωσε με και ανόρθωσε με. Προσκυνώ σιωπηλὰ το άγιο θέλημά Σου και τις ανεξερεύνητες οδούς Σου. Προσφέρω τον εαυτό μου θυσία σ’ Εσένα. 
Έχω όλη μου την εμπιστοσύνη σ’ Εσένα. 
Δεν έχω άλλη επιθυμία από του να εκπληρώνω το θέλημα Σου. Δίδαξέ με πως να προσεύχομαι. Προσεύχου Εσυ μέσα μου.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου