Κάθε έθνος έχει μία σημαία που το χαρακτηρίζει. Έχει όμως και σημαίες για το στρατό, το ναυτικό, τον Βασιλιά, διαφόρων κομμάτων, ομάδων, προξενείων, εταιριών, συλλόγων κ.λ.π. Κάποιες σημαίες έχουν διεθνή χρήση. Η λευκή σημαία σημαίνει διακοπή εχθροπραξιών, διαπραγμάτευση, συνθηκολόγηση. Η κίτρινη καραντίνα, κίνδυνος μολύνσεων. Η κόκκινη πόλεμο, η μαύρη δήλωνε πένθος.
Η γαλανόλευκη κυματίζει «ακουμπώντας» το γαλάζιο του ουρανού.
Μία εικόνα που προκαλεί σε κάθε Έλληνα, όπου κι αν βρίσκεται, ρίγος και συγκίνηση. Τέτοιες στιγμές όλοι νιώθουμε «ακόμη πιο Έλληνες», ακόμη πιο πολύ, «μέρος της ένδοξης ελληνικής ιστορίας».
Την τοιχοκολλούμε, την έχουμε στην καρδιά μας, την τοποθετούμε στο αυτοκίνητο, στα τετράδια, σε ό,τι μας είναι αγαπητό…… Επίσης καμιά φορά την καίμε κιόλας…
Τι είναι όμως η σημαία μας, αυτό το «ιερό πανί», που ποτίστηκε με το αίμα τόσων αγωνιστών στο διάβα των αιώνων;
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες εξέφρασαν την εθνική τους υπόσταση και τον πόθο τους για την ελευθερία, χρησιμοποιώντας διάφορα εμβλήματα. Ο Μέγας Αλέξανδρος, είναι ο πρώτος Έλληνας, που θεσπίζει σημαίες από υφάσματα. Οι σημαίες αυτές είχαν πορφυρό χρώμα και η αρχική λειτουργία τους ήταν να δίνουν το έναυσμα της μάχης, βρισκόμενες πάνω στις ιστορικές σάρισσες. Αργότερα απέκτησαν την έννοια των συμβόλων της εθνικής και πολεμικής αλληλεγγύης.
Κατεξοχήν εθνικό σύμβολο, θρησκευτικό και πολιτικό, ήταν και παρέμεινε ο ελευθερωτής και μαρτυρικός σταυρός.
Ο σταυρός συνδυαζόταν συχνά με παραστάσεις του Χριστού, της Παναγίας ή πολεμικών Αγίων. Ο μαύρος αετός ή ο δικέφαλος αετός ανέμιζε μόνο στα μπαϊράκια. Τα επιμέρους σύμβολα, χρώματα και αναγραφές διαμορφώνονταν υπό το βάρος της ιστορικής παράδοσης και του συγκεκριμένου χρόνου και τόπου ώστε να εκφράσουν την ταυτότητα της κάθε ομάδας.
Η Εθνική Σημαία της Ελλάδος αποτελείται από εννέα ίσου πλάτους οριζόντιες, παράλληλες γραμμές, πέντε κυανές και τέσσερις λευκές, σε διαδοχή, έτσι ώστε η πρώτη και η τελευταία να είναι κυανές. Στο πάνω αριστερό τμήμα σχηματίζεται ένα κυανό τετράγωνο που καταλαμβάνει τις πέντε πρώτες γραμμές, μέσα στο οποίο υπάρχει λευκός σταυρός.
Τα χρώματα της σημαίας, γαλάζιο και λευκό, συμβολίζουν το γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας και το λευκό των αφρισμένων κυμάτων.
Οι οριζόντιες γραμμές είναι 9, όσες και οι συλλαβές του συνθήματος της Ελληνικής Επανάστασης, "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ `Η ΘΑΝΑΤΟΣ".
Ο λευκός σταυρός συμβολίζει την αφοσίωση των Ελλήνων στην Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, καθώς και τη συμβολή της Εκκλησίας στο σχηματισμό του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους.
Με τη σημερινή της μορφή, η πρώτη ελληνική σημαία, σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στην Ιερά Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο. Σ' αυτή ο Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Ανδρέα Μιαούλη και πολλούς άλλους, μετά από μεγάλη σύσκεψη που έκαναν στο Μοναστήρι για να καταστρώσουν το σχέδιο δράσης τους.
Παραλλαγή της αποτελεί η σημαία του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το ράσο του και τις λόξες της φουστανέλας ενός συμπολεμιστή του. Μετά την απελευθέρωση έγινε η πρώτη επίσημη σημαία της Ξηράς του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους και μέχρι το 1978 επίσημη σημαία της Ελλάδας.
Επίσημα, η ελληνική σημαία θεσπίστηκε στην Α' Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου τον Ιανουάριο του 1822, ανταποκρινόμενη στην ανάγκη υπαγωγής όλων των επαναστατικών σωμάτων σε μια ενιαία αρχή. Χρώματα της το λευκό και το γαλάζιο, με το σταυρό.
Ενδιαφέρον είναι το ότι μέχρι και το 1828, υπήρχε ξεχωριστή σημαία για τα εμπορικά και τα πολεμικά πλοία. Αυτή έγινε η σημαία Θάλασσας του Ελληνικού Κράτους, που με το Νόμο 8541 της 21ης Δεκεμβρίου 1978 αποτελεί την επίσημη κρατική σημαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου