Τα φώτα σβηστήκανε ήλθε το βράδυ.
Τα άστρα κρυφτήκανε στεριά μου λυχνάρια
Κλείνουν τα φύλλα τους στα τόσα χορτάρια.
Κρύος ο κόσμος παγώνει η καρδιά μου
Σύντροφος γύρω κανείς. Μόνος μου μένω χωρίς μια βοήθεια
Μόνος μου πάλι με πόνο στα στήθια. Όμως και πάλι το χέρι απλώνει
Κάποιος που έκθαμβος φως του κυκλώνει.
Ζητάει χαρά μου να φέρει σιμά μου
Φως και ζωή στη φτωχή την καρδιά μου.Πες μου ποιος είσαι το χέρι να δώσω
Συ που αγαπάς τον καθένα μας τόσο;Πες μου εσύ που λυπάσαι για μενα
Δικό μου δεν έχω κοντά μου κανένα.Όμως το νιώθω εσύ είσαι ο Χριστός μου
Συ Ιησού ο πιστός σύντροφός μου.Μόνος δεν θα ‘μια κοντά σου εάν βαδίσω
Νέα ζωή απ’ το φως σου θα αντλήσω.Ιησού μου γλυκύτατε πηγή της ζωής μου.
Μείνε για πάντα φρουρός της ψυχής μου.Στην κρύα νυχτιά μου προστάτης μου γίνε
Μείνε κοντά μου Χριστέ, αιώνια μείνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου