Τι Εκκλησία θέλουμε; (Με χριστιανούς με κληρονομημένη πίστη η επιλεγομένη πίστη;)


-Είχα χάσει τη μητέρα μου πολύ μικρή και η Θεία Λειτουργία ήταν για μένα ένας τρόπος να συνδέσω τη γη με τον ουρανό, τους ζωντανούς με τους νεκρούς, σε μια ζωή, μια μνήμη, μια πίστη. 

-Στο χωριό μου η Θεία Λειτουργία της Κυριακής μέσα από τα παιδικά μου μάτια ήταν πανέμορφη, το ίδιο και οι εκκλησιαστικές γιορτές. 

Μου άρεσε η Θεία Λειτουργία σαν καταφύγιο, σαν μια στιγμή που μου ανήκε...

Η Λειτουργία με βοήθησε να καταλάβω τον υπερκόσμιο χαρακτήρα της Εκκλησίας μας, πέρα από τα σχήματα του κόσμου τούτου.

Ανέπνεα βαθιά και ένιωθα ελεύθερη. Αισθανόμουν τη συνοχή ανάμεσα στη καθημερινή μου ζωή και την μετοχή μου στη θεία Ευχαριστία.

Μέσω της Λειτουργίας μυήθηκα στη μελέτη της Αγίας Γραφής. Η μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, μου αποκάλυψε σταδιακά όλο το μυστήριο της ενανθρωπίσεως Του, την άκρα Του ταπείνωση ,τα Πάθη Του ,την Ανάστασή του και το «Μεγάλο Δώρο»!

Την μεγάλη παρακαταθήκη το σώμα Του και το αίμα Του με την δυνατότητα να κοινωνήσουμε μαζί Του και να γίνουμε ένα,να γίνουμε «σύναιμοι»και «σύσσωμοι»μαζί Του.

Πιστεύω οτι έτσι έγινα χριστιανή, χάρη σε αυτόν τον τρόπο ζωής, σε κοινωνία με το Χριστό και τους αδελφούς μου.   

V.Olange

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου