Τι χρειάζεται σήμερα η Εκκλησία και τι έχει να προσφέρει στον κόσμο;



Εκκλησία  είναι  άραγε  μόνον οι άνθρωποι οι βαπτισμένοι ,οι οποίοι έρχονται στους ναούς ή έρχονται για λίγο και μετά ζουν εντελώς κοσμικά ή ακόμα και μέσα στην αμαρτία; 
Εκκλησία είναι και όσοι δεν έρχονται ή δεν μπορούν να έρχονται γιατί αδιαφορούν η είναι στις δουλειές τους;
Σε αυτό το ερώτημα ο γέροντας Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης απαντάει με ξεκάθαρο λόγο. «Βεβαίως Εκκλησία είναι και αυτοί».
Το ερώτημα όμως που προκύπτει στον σύγχρονο άνθρωπο είναι γιατί να έλθουν,τι έχει να τους προσφέρει η Εκκλησία;
Τι έχει να προσφέρει στην κοινωνία και γενικότερα στον κόσμο;
Η Εκκλησία δεν υπάρχει για να ηθικοποιήσει τον κόσμο να προσφέρει στον κόσμο ένα σύστημα ηθικών κανόνων για να βελτιωθεί η κοινωνική συνοχή της κοινωνίας.
Μπορεί να προσφέρει και αυτό αλλά το κύριο έργο της είναι να αγιάσει τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Εκκλησία είναι η ζύμη που θα ζυμώσει τη δημιουργία με την αγιαστική της παρουσία.
Ο λόγος του Χριστιανισμού δεν είναι απλώς ένα κήρυγμα αλλά ζωντανή παρουσία. 
Μια παρουσία που ενσαρκώνεται κατεξοχήν στη Θεία Λειτουργία.
Τι γίνεται όμως στη Θεία Λειτουργία; 
Την απάντηση θα την πάρουμε πάλι από τον γέροντα Αιμιλιανό: 
«Οταν κάνουμε Λειτουργία, κάνουμε μια δεξίωση, ένα δείπνο. 
Καλούμε όλους τους βαφτισμένους χριστιανούς στο τραπέζι.
Καλούμε ως συνδαιτυμόνες τους Αγίους της Εκκλησίας μας.
Καλούμε τον πατέρα μας και την μητέρα τους κεκοιμημένους  ή ζώντες.
Τον παππού μας.Την γιαγιά μας.
Τον προπάππου μας.
Όλα τα πρόσωπα τα αγαπητά που έφυγαν.
Καλούμε τους αγγέλους. 
Και έρχεται ο ίδιος ο Χριστός και μας παραθέτει το σώμα του και το αίμα του. Ο Χριστός κατά βάθος κάνει τη Λειτουργία και εμείς όλοι γύρω Του χαιρόμαστε την παρουσία Του.
Εις το πρόσωπο του ιερέως εικονίζεται ο ίδιος ο Χριστός»
Ως δώρα προσφέρουμε άρτο και οίνο. Προσφέρουμε τον εαυτό μας, προσφέρουμε τις δυσκολίες μας, τους πόνους μας, τα βάσανα μας και τις χαρές μας,όλα εκείνα  που αγαπούμε πολύ και κυρίως τα παιδιά μας.
Αν, λοιπόν, η Εκκλησία είναι όλοι ανεξαρτήτως οι άνθρωποι, χωρίς ηθικούς «κανόνες», και ο ιερέας μεσολαβεί στην «κάθοδο του ουρανού στη γη, γεμίζοντας τη γη με φως, χάρη και χαρά, και κάνει τη Λειτουργία μια γιορτή, μια πανήγυρη, από την οποία οι πιστοί γεύονται τα δώρα του ουρανού και επιστρέφουν στο κόσμο ειρηνευμένοι,χορτασμένοι από ζωή και χαρούμενοι τότε μόνο μπορούμε να κατανοήσουμε το μεγαλειώδες έργο και την προσφορά στον κόσμο της Εκκλησίας.

π.Ευθύμιος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου