Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ

«Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ»

Η πολιτεία αποφάσισε να ενισχύσει την άμυνα της χώρας αγοράζοντας δεκάδες πολεμικά αεροπλάνα και πλοία. Ο ελληνικός λαός θα προσφέρει απ’ το υστέρημά του τα χρήματα που απαιτούνται γι’ αυτήν την αγορά, όπως έχει κάνει πολλές φορές και στο παρελθόν, προκειμένου ο στρατός μας να μπορεί να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
Η αγορά αυτή είναι σίγουρα εντελώς απαραίτητη και στέλνει και το μήνυμα σ’ αυτούς που επιβουλεύονται την κυριαρχία μας, πως είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας.
Πρέπει, όμως, να αναρωτηθούμε, αν είναι αρκετό να ενισχύουμε την άμυνα της χώρας μόνο με όπλα, όσο σύγχρονα και αποτελεσματικά κι αν είναι.

Η ιστορία της πατρίδας μας έχει να μας διδάξει πολλά πάνω σ’ αυτό. Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια απ’ την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, που οδήγησε στην απελευθέρωση της πατρίδας μας και στην ίδρυση του Ελληνικού Κράτους.
Επίσης, πριν λίγες εβδομάδες εορτάσαμε πανηγυρικά την επέτειο του
« ΟΧΙ » και τιμήσαμε τους ήρωες και τους αγώνες τους για τη λευτεριά της πατρίδας.
Πόσα μαθαίνουμε απ’ αυτές τις εορτές;
Αφήνουμε άραγε τους ηρωικούς αγωνιστές να μας μιλήσουν με τον αγώνα τους και τη θυσία τους, με το παράδειγμά τους και τα λόγια τους μέσα από τα απομνημονεύματά τους;
 
Πάντοτε στην ιστορία των Ελλήνων, στους αγώνες για τη λευτεριά, ήμασταν λιγότεροι απ’ τους εχθρούς, με κατώτερο εξοπλισμό και χωρίς καμιά πιθανότητα επικράτησης.
Πάντοτε, όμως, τα καταφέρναμε και νικούσαμε και όλος ο κόσμος θαύμαζε και απορούσε γι’ αυτές τις νίκες.
Πώς γινόταν αυτό το θαύμα;
Ποιο μυστικό όπλο είχαν οι Έλληνες, που κατατρόπωνε τους εχθρούς και αποδυνάμωνε την υπεροπλία τους και την αριθμητική τους υπεροχή;
Οι ίδιοι οι αγωνιστές της λευτεριάς μάς δίνουν την απάντηση:
Η πίστη στον Θεό και η αγάπη για την πατρίδα.
Αυτά ήταν τα κύρια όπλα, που οδηγούσαν στις νίκες.
Αυτά τα όπλα έδιναν φτερά στις ψυχές, που αψηφούσαν τον θάνατο για τη λευτεριά της πατρίδας.
«Ελευθερία ή Θάνατος» ήταν πάντα το σύνθημά τους και αυτό έδινε αξία στη θυσία τους.
«Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία» αγωνίζονταν.
«Υπέρ πίστεως και πατρίδος» έδιναν το αίμα τους.
Την Υπεραγία Θεοτόκο αναγνώριζαν ως Υπέρμαχο Στρατηγό  και οδηγό στις νίκες.

Έτσι γέμιζαν τις ψυχές τους με ανδρεία, γενναιότητα, τόλμη, θάρρος. Έτσι αψηφούσαν τον θάνατο και έμπαιναν στη μάχη με σιγουριά για τη νίκη.
Η ατρόμητη ψυχή τους, το γενναίο φρόνημα, τα ευφυή στρατηγικά σχέδια των στρατηγών, πήγαζαν απ’ τη βαθιά και ακλόνητη πίστη τους στον Θεό και απ’ την αγάπη τους στην πατρίδα και στην ελευθερία.
Πριν απ’ τις μεγάλες μάχες, όλοι οι αγωνιστές, κοινωνούσαν των Αχράντων Μυστηρίων, έπαιρναν δύναμη απ’ τις προσευχές τους και τις προσευχές των δικών τους ανθρώπων, που βρίσκονταν πίσω στα χωριά και στις πόλεις, είχαν μαζί τους εικόνες του Χριστού, της Παναγίας, των Αγίων.
Στη σημαία μας που προπορευόταν έλαμπε ο Σταυρός του Χριστού, αλλά έλαμπε και φώτιζε ο Σταυρός του Χριστού και μέσα στις ψυχές τους.
 Έκαναν τον σταυρό τους, ζητούσαν τη βοήθεια της Παναγίας και ρίχνονταν στη μάχη. Και κέρδιζαν.
Όχι, γιατί είχαν καλύτερα όπλα. Όχι, γιατί ήταν περισσότεροι.
Κέρδιζαν, γιατί είχαν σύμμαχο στο δίκιο τους και στον τίμιο και ιερό αγώνα τους τον Χριστό, την Παναγία, τους Αγίους.
Μ’ αυτόν τον τρόπο τα τουφέκια τους, τα κανόνια τους κι όλα τα άλλα όπλα γινόντουσαν αποτελεσματικά. Γιατί και χωρίς αυτά δεν μπορούσε να γίνει πόλεμος. Στα χέρια τους, όμως, έπαιρναν άλλη δύναμη και άλλη αξία.

«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» έχει έρθει η ελευθερία στην πατρίδα μας και με τις αξίες και τα ιδανικά αυτών που θυσιάστηκαν θα την κρατήσουμε την ελευθερία στην πατρίδα μας. Σημασία, λοιπόν, έχει να έχουμε τα κατάλληλα όπλα για την άμυνα μας, αλλά και αυτοί που τα κρατούν να έχουν στην ψυχή τους, τις αξίες και τα ιδανικά των ηρώων του ’21 και του ’40.
Μαζί με τις αγορές των όπλων, ας εξασφαλίσουμε πως θα παραδώσουμε στα παιδιά και στους νέους της πατρίδας μας την γνήσια ελληνική παράδοση, δηλαδή τον τρόπο ζωής, σκέψης, συμπεριφοράς των προγόνων μας και θα καλλιεργήσουμε στην ψυχή τους τις πατροπαράδοτες ηθικές και πνευματικές αξίες των Ελλήνων.

Χριστό και Ελλάδα χρειάζονται οι Έλληνες για να ζήσουν ευλογημένα στις περιόδους ειρήνης και για να κρατήσουν ελεύθερη την πατρίδα εάν χρειαστεί.
Εμείς οι Έλληνες ας τιμούμε όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν «υπέρ πίστεως και πατρίδος» για τη λευτεριά μας και ας δοξολογούμε τον Θεό για τη Χάρη Του που σκεπάζει το Έθνος μας.
Και όλοι μαζί να ψέλνουμε με ψυχική αγαλλίαση στην Παναγία Μητέρα του Χριστού μας, στην Αγία Σκέπη:

Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε·
Ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Μανόλης Καλλίγερος