Υπάρχει διάβολος;

 Ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του διαβόλου στην εποχή μας είναι το ότι μας έχει πείσει πως δεν υπάρχει. Ότι το κακό είναι απρόσωπο, ότι το έχουμε μέσα μας ή ότι δεν πειράζει αν το πράττουμε, διότι και οι άλλοι άνθρωποι το πράττουν. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ότι το κακό δεν είναι πάντοτε αυθόρμητη επιλογή μας, επειδή είναι φυσική κατάσταση του κόσμου, αλλά ότι καλλιεργείται μέσω των λογισμών και των εξωτερικών ερεθισμάτων με τα οποία ο διάβολος επιχειρεί να μας απομακρύνει από το θέλημα του Θεού. Ο διάβολος είναι πνευματική ύπαρξη, η οποία αποσκοπεί στο να απομακρύνει τους ανθρώπους από το δρόμο του Θεού. Η Εκκλησία μας τον βλέπει από την αρχή της ύπαρξης ενός ανθρώπου να βασανίζει και να οδηγεί τον άνθρωπο στο κακό και την αμαρτία. Γι’ αυτό και τον εξορκίζει στο μυστήριο του βαπτίσματος, γι’ αυτό και παρακαλεί και προτρέπει τον άνθρωπο μέσω της προσευχής να λέει πάντοτε «αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού». Γι’ αυτό και ζητά από τον καθέναν να κοινωνά όσο μπορεί πιο συχνά «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον», προκειμένου ο διάβολος να απομακρύνεται από τη ζωή μας. Ας μην εξοικειωνόμαστε με τον διάβολο μέσα από ταινίες, σειρές, ενασχόληση μαζί του. Ούτε να πιστεύουμε ότι είναι γέννημα της φαντασίας μας. Είναι υπαρκτό πρόσωπο, πνευματική ύπαρξη, η οποία εξέπεσε από την κοινωνία και την αγάπη προς το Θεό, πριν την δημιουργία του κόσμου, γιατί ήθελε να γίνει θεός χωρίς το Θεό. Ο πολιτισμός μας γελά ή παίζει με τον διάβολο. Εμείς όμως ας μην επιλέγουμε το κακό και την αμαρτία και ας διώχνουμε τους λογισμούς που έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού και την αγάπη, για να μην δίνουμε χώρο στον διάβολο να ανακατεύει τις ζωές μας. Ο διάβολος άλλωστε έχει στήσει ένα ολόκληρο δίκτυο, το οποίο ασχολείται μ’ αυτόν. Σατανισμός, μαγεία, αποκρυφισμός, δαιμονολογία μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι είναι πολύ δυνατός. Όμως αν δεν του επιτρέψει ο Θεός και οι άνθρωποι δεν του παραδώσουν την ελευθερία τους, τίποτε δεν μπορεί να κάνει!