(῾Εβρ. ιγ´ 7-16)
Αδελφοί, πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο. Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν· πεποίθαμεν γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσι καλῶς θέλοντες ἀναστρέφεσθαι. Περισσοτέρως δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι, ἵνα τάχιον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν. ῾Ο δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν «τὸν ποιμένα τῶν προβάτων» τὸν μέγαν «ἐν αἵματι διαθήκης αἰωνίου», τὸν Κύριον ἡμῶν ᾿Ιησοῦν, καταρτίσαι ὑμᾶς ἐν παντὶ ἔργῳ ἀγαθῷ εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ὑμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
Απόδοση:
Αδελφοί, ν’ ἀκολουθεῖτε πιστὰ καὶ νὰ ὑπακοῦτε τοὺς ἐκκλησιαστικούς σας ἡγέτες. Γιατὶ αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν γιὰ τὴ σωτηρία σας, ἐπειδὴ θὰ δώσουν λόγο στὸν Θεό. ῎Ετσι ἡ μέριμνά τους θὰ γίνεται μὲ χαρά, κι ὄχι μὲ στενοχώρια, πράγμα ποὺ δὲν σᾶς συμφέρει. Νὰ προσεύχεστε γιὰ μᾶς. Φυσικά, εἴμαστε βέβαιοι πὼς ἔχουμε καθαρὴ τὴ συνείδησή μας, ἀφοῦ σὲ κάθε περίπτωση θέλουμε νὰ συμπεριφερόμαστε ὅπως πρέπει. ᾿Ιδιαίτερα σᾶς παρακαλῶ νὰ προσεύχεστε γιὰ νὰ μὲ φέρει ὁ Θεὸς σύντομα κοντά σας. ῾Ο Θεὸς ποὺ δίνει τὴν εἰρήνη καὶ ποὺ ἀνέστησε τὸν Κύριό μας ᾿Ιησοῦ, τὸν μεγάλο ποιμένα τῶν προβάτων, αὐτὸν δηλαδὴ ποὺ ἐπικύρωσε μὲ τὸ αἷμα του τὴν αἰώνια διαθήκη, αὐτὸς νὰ σᾶς δίνει τὴ δύναμη γιὰ κάθε καλὸ ἔργο, ἔτσι ὥστε νὰ κάνετε τὸ θέλημά του. ῍Ας ἐνεργεῖ διὰ τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ νὰ γίνεται ἀνάμεσά σας αὐτὸ ποὺ τὸν εὐχαριστεῖ. Σ’ αὐτὸν ἀνήκει ἡ δόξα παντοτινά. ᾿Αμήν.
Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
(Λουκ. ιζ´ 12-19)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ ᾿Ιησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· ᾿Ιησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. Καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. ᾿Αποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; Καὶ εἶπεν αὐτῷ· ᾿Αναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.
Απόδοση:
Εκεῖνο τὸν καιρό, καθὼς ἔμπαινε ὁ ᾿Ιησοῦς σ’ ἕνα χωριό, τὸν συνάντησαν δέκα λεπροί· στάθηκαν λοιπὸν ἀπὸ μακριὰ καὶ τοῦ φώναζαν δυνατά· «᾿Ιησοῦ, ἀφέντη, ἐλέησέ μας!» Βλέποντάς τους ἐκεῖνος τοὺς εἶπε· «Πηγαίνετε νὰ σᾶς ἐξετάσουν οἱ ἱερεῖς». Καὶ καθὼς πήγαιναν, καθαρίστηκαν ἀπὸ τὴ λέπρα. ῞Ενας ἀπ’ αὐτούς, ὅταν εἶδε ὅτι θεραπεύτηκε, γύρισε δοξάζοντας μὲ δυνατὴ φωνὴ τὸν Θεό, ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπο στὰ πόδια τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ τὸν εὐχαριστοῦσε. Κι αὐτὸς ἦταν Σαμαρείτης. Τότε ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε· «Δὲν θεραπεύτηκαν καὶ οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννιὰ ποῦ εἶναι; Κανένας τους δὲν βρέθηκε νὰ γυρίσει νὰ δοξάσει τὸν Θεὸ παρὰ μόνο τοῦτος ἐδῶ ὁ ἀλλοεθνής;» Καὶ σ’ αὐτὸν εἶπε· «Σήκω καὶ πήγαινε στὸ καλό· ἡ πίστη σου σὲ ἔσωσε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου