Μπροστά στην εικόνα του Αγίου Γεωργίου που σκοτώνει το μεγάλο δράκο… μια κυρία μου έλεγε προχθές στην γιορτή του Αγίου ότι ο δράκος κλέβει την παράσταση και δεσπόζει στην εικόνα έτσι που να μην θέλει να προσκυνήσει τον Άγιο.
Σκέφτηκα πάλι καλά που δεν ανήκει σε κάποια «φιλοζωική» οργάνωση να διαμαρτυρηθεί για την άδικη σφαγή ενός σπάνιου όντος.
Ξανά κοίταξα πάλι τον δράκο της εικόνας προσεκτικά και αισθάνθηκα άβολα.
Είδα πέρα από τους γνωστούς συμβολισμούς και θρύλους, αυτό το φοβερό τέρας να καθρεφτίζει την εσωτερική μας πνευματική κατάσταση.
Ότι είναι μια απεικόνιση αυτού που πραγματικά είμαστε και κάτω από τα προσωπεία που φοράμε να καλύπτουμε κάποια «θηρία».
Άρχισα να βλέπω την εικόνα σαν καθρέπτη της ψυχής μας.
Και o Άγιος Γεώργιος - και όλοι οι άγιοι, και ολόκληρη η Εκκλησία- έρχονται να σκοτώσουν αυτό το τέρας που φωλιάζει μέσα μας, να ρίξουν φως στο φοβερό αυτό σκοτάδι και να ελευθερώσουν τη ψυχή μας από τη τερατώδη φύση της αμαρτίας και της υποκρισίας που μας τυραννά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου